Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013

ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΦΩΝΑΖΕΙ, ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ!




ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΦΩΝΑΖΕΙ, ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ!

Όποιος με φωνάζει, είμαι δίπλα του, λέει η Παναγία, ανεξάρτητα αν είναι δίκαιος ή άδικος. Ανεξάρτητα αν είναι άγιος ή αμαρτωλός. Όταν με φωνάζουν άγιες ψυχές δεν μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά μου. Το πανηγύρι που κάνει η μητρική μου καρδιά, όταν βλέπω άντρες και γυναίκες να αγωνίζονται με θυσιαστική αγάπη, να λατρέψουν τον Θεό Πατέρα και να υπηρετήσουν τον Μοναχογιό μου. Τότε στέκομαι εκεί δίπλα και ικετεύω τον Θεό, να τους αγιάσει και να τους φωτίσει και να τους κάνει άστρα φωτεινά. Να λάμπουν μέσα σ’ αυτής της γης τη σκοτεινιά και να φωτίζουν με τη διδασκαλία τους και τη ζωή τους, τους συνανθρώπους τους.


 Σαν δω όμως και ανθρώπους αμαρτωλούς να κάνουν λάθη πολλά και να πληγώνουν τον Γιό μου με τις αμαρτίες τους και μέσα σ’ αυτή την πτώση να με φωνάζουν «έλα γλυκιά μου Παναγιά», εκεί κοντά τους πάλι τρέχω. Γιατί; Γιατί μόλις ακούω το όνομά μου, δεν μπορώ να αρνηθώ την αγάπη μου στο παιδί μου, σε όλους εσάς. Και έρχομαι δίπλα να σας κρατήσω από το χέρι. Πολλές φορές είσαστε τόσο πληγωμένοι, που όταν κρατώ τα χέρια σας είναι πολύ κρύα από την απελπισία. Όταν αγγίζω τις καρδιές σας, τις βλέπω τόσο θλιμμένες, που δάκρυα βγαίνουν από τα μάτια μου και κυλούν στα μάγουλά μου. Μα είμαι δικιά σας Μαμά. Είμαι η μοναδική σας Μανούλα και κλαίω μαζί σας.

Ξέροντας τον πόνο που έχετε, βλέποντας τον πόλεμο που σας έκανε ο σατανάς, το πρώτο που κάνω, είναι να διώξω τις σατανικές δυνάμεις που σας πολεμούν και να σας χώσω στην αγκαλιά μου και να σας πω:
 «Γιέ μου και κόρη μου, μη φοβάσαι! Τώρα είμαι εγώ κοντά σου. Είμαι η Μανούλα σου. Μη φοβάσαι. Μόνο σήκω. Κάνε κουράγιο και ξαναγωνίσου».

Δεν μπορείτε να φανταστείτε την χαρά που έχω, όταν εσύ που έκανες τα λάθη, εσύ που πίκρανες τον Θεό με τόσα πολλά λάθη και αμαρτίες, σε βλέπω τώρα να γονατίζεις και να λες:
«Θεέ μου, θέλω να αλλάξω ζωή. Θέλω να γίνω τώρα καλός. Δεν θέλω να παραμείνω μέσα στο σκοτάδι της αμαρτίας, αλλά να σηκωθώ μέσα στην ανάσταση της σωτηρίας».

Τότε, γιέ μου και κόρη μου, σας αγκαλιάζω τόσο σφιχτά, τόσο πολύ λατρευτά, που και οι άγγελοι θαυμάζουν την αγάπη που σας έχω και λένε:
«Πω! Πω! Πόσο θα θέλαμε κι εμείς να είχαμε μια τέτοια Μάνα στον ουρανό!» 

(απόσπασμα από κήρυγμα του π. Επλιδίου Βαγιανάκη)

ΕΚΤΥΠΩΣΗ