Τρίτη 29 Απριλίου 2014

ΠΩΣ ΖΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ; Σαν ξένοι; Σαν φίλοι Του; Ή σαν οικογένειά Του;








ΠΩΣ ΖΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ; 
Σαν ξένοι; Σαν φίλοι Του; Ή σαν οικογένειά Του;

 Σήμερα ξέρετε τι μας ζητάει ο Θεός;

    Ζητάει από όλο τον κόσμο να ζήσουμε την Ανάστασή Του. Και θα ζήσουμε την Ανάστασή Του, αφού πρώτα ζήσουμε το Πάθος Του. Και θα ζήσουμε το Πάθος Του, αφού μάθουμε να ταπεινωνόμαστε. 

- Πληγώθηκε βλέπεις Εκείνος στο νου, για να μαζέψει τον δικό μας νου, για να συγκεντρώσει μέσα στην δική Του λατρεία τον νου του ανθρώπου.    
- Πληγώθηκε στην πλευρά, για να μπορέσει να μεταδώσει στην δικιά μας καρδιά, τον έρωτα που έχει για μας και να κάνει τις δικές μας καρδιές να είναι θεϊκά ερωτευμένες με τη δικιά Του. 
- Πληγώθηκε στα χέρια, για να δείξει το πόσο μας αγκαλιάζει τρυφερά και το πόσο ζητάει σαν τα μωρά παιδιά να ανοίξουμε την αγκαλιά μας και να περιτυλίξουμε τα χέρια μας γύρω από το θεϊκό λαιμό Του.   
- Πληγώθηκε και στα πόδια, για να μας πει περίτρανα, ότι πάντα Εγώ θα τρέχω δίπλα σας, σε ότι και να κάνετε, όπως η μάνα στο μωρό της, αλλά θέλω και σεις να Με ομολογείτε με θάρρος και με παρρησία, ότι Εγώ είμαι ο δικός σας έρωτας.

Άλλοι την Ανάσταση την γνώρισαν σαν ξένοι, απλούστατα μαθαίνοντας ότι αναστήθηκε ο Χριστός. Έτσι έκαναν πολλοί Εβραίοι.

Άλλοι όμως έτρεξαν μέχρι εκεί στον τάφο, για να δουν αν όντως αναστήθηκε και να χαρούν στη διαπίστωση της Ανάστασης, όπως έκαναν οι Μαθητές.

Αλλά κανείς όμως δεν χάρηκε τόσο πολύ, τόσο υπερβολικά, όσο χάρηκε η δικιά Του η Μάνα και οι δικές Του κρυφές μαθήτριες και μαθητές, οι οποίοι δεν Τον αγαπούσανε ούτε σαν φίλο τους, ούτε σαν Δάσκαλό τους. Τον αγαπούσανε σαν τον έρωτα της ψυχής τους! Γι’ αυτό και Τον λάτρεψαν, Τον ακολούθησαν και άκουσαν την διδασκαλία Του, με τέτοια δύναμη και με τέτοια αγάπη καρδιάς, που μόνο αυτός που Τον έζησε σαν οικογένειά Του, θα μπορούσε να μιλήσει με τόσο έρωτα και τόση αγάπη γι’ Αυτόν.

60. ΦΙΛΟΙ Ή ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ;

ΦΙΛΟΙ Ή ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ;



-Χριστός Ανέστη!

 
-Αληθώς Ανέστη!

Μπορεί να ομολογούμε ότι «ο Χριστός Ανέστη», άλλα αν δεν πούμε και εμείς και δεν ομολογήσουμε με τη ζωή μας το «Αληθώς Ανέστη», τότε το «Χριστός Ανέστη» δεν έχει αξία.

Ξέρετε γιατί;

Γιατί δεν έχει σημασία αν «ο Χριστός Ανέστη» αλλά έχει σημασία, αν εμείς Τον αφήσαμε να αναστηθεί μέσα μας.

Τι σημασία έχει, αν ο Χριστός υπέφερε και ανεστήθη, όταν κάποιοι δεν δέχτηκαν ούτε την σταυρική Του θυσία, αλλά ούτε και την ανάστασή Του;

Τι σημασία έχει, εάν κάποιος άνθρωπος έχει πολύ μεγάλο πλούτο και θέλει να το δώσει στα παιδιά του, όταν τα παιδιά του τα ίδια δεν θέλουν αυτόν τον πλούτο και αρνούνται την κληρονομιά του;

Τι κέρδος έχουν τα παιδιά;



     Αυτό έγινε σήμερα. Ομολογούμε «Αληθώς Ανέστη» γιατί ομολογούμε συμμετοχή στην κληρονομιά του Θεού. Ομολογούμε συμμετοχή στην κληρονομιά της Ανάστασης και του ερχομού του Αγίου Πνεύματος. Με την Ανάσταση του Χριστού ολοκληρώνεται όλη αυτή η μεγάλη πορεία της παρουσίας του Χριστού, του Υιού του Θεού στη γη, με τη διδασκαλία Του, με τα πάθη Του, με την Ανάστασή Του και θα τελειώσει σε λίγο ο ερχομός Του εδώ με την Ανάληψή Του. Αλλά θα φύγει από τον κόσμο αυτό;Ή φεύγει για να έρθει πλέον δοξασμένος, γεμίζοντας τις καρδιές εκείνων που θα Τον αποδεχτούν με το Άγιο Πνεύμα;

     Είδατε τι λέει: «Εγώ πρέπει να φύγω, αλλά όταν θα φύγω, θα σας στείλω το Άγιο Πνεύμα».

Έδωσε ο Θεός Πατέρας στον Γιό Του απεριόριστη εξουσία στα πάντα. «Πάντα μοι παρεδόθη υπό του Πατρός Μου» (Λουκ 10:22), γράφτηκε στην Αγία Γραφή. Και έδωσε ο Θεός Πατέρας σε εκείνον τον Γιό, που ομολόγησε με τη ζωή Του απόλυτη αγάπη, απόλυτη εμπιστοσύνη, απόλυτη υπακοή, τα πάντα, γιατί το τρίπτυχο της θέωσης για τον κάθε άνθρωπο αποτελείται από την αγάπη, την εμπιστοσύνη και την υπακοή. 


60 ΦΙΛΟΙ Ή ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ; (ηχητικό)


Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ - 23 Απριλίου


Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

(Η μνήμη του εορτάζεται στις 23 Απριλίου)

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο άγιος Γεώργιος είναι μια από τις πιο ένδοξες και ηρωικές μορφές του Χριστιανισμού. Είναι το λαμπρό παλικάρι του Χριστού, που με τη βαθιά πίστη και τη φλογερή αγάπη του στο Ναζωραίο Ιησού, έγινε φως και οδηγός στον αγιαστικό δρόμο της αυταπάρνησης.

Κατέπληξε τους πάντες με τη γενναία υπομονή του στα πολλά και φριχτά μαρτύρια που υπέστη για χάρη του πολυαγαπημένου του Κυρίου.

Δόξασε με τη ζωή και το παράδειγμά του τον Χριστό, γι’ αυτό και Εκείνος τον έκανε γνωστό σ’ όλο τον κόσμο.

Πλήθος είναι τα θαύματα που κάνει κάθε μέρα σε όλους εκείνους που επικαλούνται με βαθιά πίστη και ευλάβεια το όνομά του.

Για το λόγο αυτό, αγαπήθηκε τόσο πολύ σ’ Ανατολή και Δύση, ώστε να μην υπάρχει Χριστιανικό μέρος που να μην έχει έστω και ένα μικρό εκκλησάκι στο όνομά του. 


2. Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Ο γενναίος αυτός στρατιώτης του Χριστού γεννήθηκε το 280 μ.Χ. όταν βασιλιάς της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν ο ασεβής Διοκλητιανός, ο πιο μεγάλος και πιο σκληρός διώκτης του Χριστιανισμού.

Την περίοδο αυτή το Ρωμαϊκό Κράτος, εξαιτίας της αχανής έκτασής του, διαιρείται από τον Διοκλητιανό σε δύο τμήματα, το Ανατολικό και το Δυτικό. Το Ανατολικό τμήμα, με έδρα τη Νικομήδεια της Βιθυνίας, το διοικεί ο ίδιος ο Διοκλητιανός. Στο Δυτικό τμήμα, με έδρα τη Ρώμη, έβαλε για συνάρχοντα, συνδιοικητή και βασιλιά, τον έμπιστό του φίλο Μαξιμιανό. Και οι δυο είχαν τον τίτλο του Αυγούστου.

Για την καλύτερη ακόμα διοίκηση του κράτους, πήραν το 293 μ.Χ. και οι δυο τους από έναν βοηθό. Ο Διοκλητιανός στην Ανατολή πήρε τον Γαλέριο και ο Μαξιμιανός στη Δύση τον Κωνσταντίνο τον Χλωρό, τον πατέρα του Μ. Κωνσταντίνου, με τον τίτλο του Καίσαρα.

84. ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΤΟ ΕΥΟΣΜΟ ΚΡΙΝΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ!

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ,
ΤΟ ΕΥΟΣΜΟ ΚΡΙΝΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ!


Εάν εσείς σαν γονείς χαίρεστε όταν γιορτάζει ένα παιδί σας και εκείνη την ημέρα στολίζετε τα σπίτια σας, το πανηγυρίζετε, κάνετε ωραία γλυκά για να κεράσετε όλους αυτούς που θα έλθουν να συγχαρούν το παιδί σας, να ξέρετε ότι η χαρά που γίνεται στον ουρανό, όταν γιορτάζει ένα ουράνιο παιδί είναι ασύλληπτα μεγαλύτερη, γιατί δεν γιορτάζει ο οιοσδήποτε πατέρας, δεν γιορτάζει η οιανδήποτε μητέρα, γιορτάζει ο ίδιος ο ουράνιος Πατέρας, για χάρη του οποίου το ουράνιο Του παιδί μαρτύρησε ή θυσιάστηκε.

Και δεν γιορτάζει μονάχα γιατί θυσιάστηκε, γιατί απλώς Τον αγάπησε, γιατί απλώς Τον διάλεξε και επέλεξε τον δρόμο του Ευαγγελίου για να ανέβει στον ουρανό, αλλά γιατί επέλεξε τον υπέρτατο δρόμο, τον μοναδικό δρόμο, αυτόν που οδηγά με απόλυτη σιγουριά, όχι απλώς στην αγκαλιά του Θεού, αλλά βαθιά μέσα στην καρδιά του Θεού Πατέρα.

Μητρικός έρωτας, η μεγαλύτερη δύναμη στη γη

         Όλοι μας ξέρουμε ότι ο κόσμος αυτός χωρίς την αγάπη δεν μπορεί να ζήσει. Βλέπεις η αγάπη συνδέει τις οικογένειες, η αγάπη δένει το αντρόγυνο, η αγάπη δένει τα παιδιά, η αγάπη δένει τους φίλους και τους συγγενείς. Και αλλοίμονο εάν δεν υπάρχει, γιατί τότε διχοστασίες, ταραχές, ανακατωσούρες, στεναχώριες, πληγές και όλα τα υπόλοιπα θα κυριαρχούν στη ζωή μας.

          Όμως πάνω από την αγάπη υπάρχει κάτι άλλο, που είναι ακόμα πιο δυνατό γιατί μπορεί μεταξύ μας να έχουμε αγάπη, αλλά θέλουμε να ζούμε πάντοτε μεταξύ μας; Πάντοτε αγαπάς τα παιδιά σου, αλλά πάντα με τα παιδιά σου θα είσαι; Πάντα αγαπάς τους φίλους σου, όμως πάντα με τους φίλους σου θα είσαι; Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη κτητικά να ζει με κάποιον που αγαπά υπερβολικά. Προσέξτε, όχι απλώς να τον αγαπά, αλλά να τον αγαπά υπερβολικά.

Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

84 ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΤΟ ΕΥΟΣΜΟ ΚΡΙΝΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ (ηχητικό)

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΣΤΗ ΣΥΜΗ ΜΕ ΤΟΝ Π. ΕΛΠΙΔΙΟ ΒΑΓΙΑΝΑΚΗ - 2008


Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, Μ. Σάββατο 2014 (βίντεο)

Κυριακή 20 Απριλίου 2014

21 ΑΝΕΣΤΗ ΑΛΗΘΩΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ; (ηχητικό)

Η ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗ - Μ. Πέμπτη 2014 (βίντεο)

21. ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ;

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ;


«Πολλοί λίγοι ένιωσαν τα Πάθη Μου και δέχτηκαν την Ανάστασή Μου…»


-Χριστός Ανέστη!
-Αληθώς Ανέστη!
Πολλές φορές, λέει ο Χριστός, μιλώ στα παιδιά Μου ότι αναστήθηκα, αλλά δεν Μου απαντάει κανένας. Δεν Μου απαντά! Δεν πιστεύουν στην Ανάστασή Μου! Όπως και στην Μεγάλη Εβδομάδα Με έβλεπαν να υποφέρω πάνω σ’ ένα σταυρό, αλλά πολλοί λίγοι ήταν εκείνοι που πόνεσαν μαζί με την Μάνα Μου. Πολλοί λίγοι ήταν εκείνοι, που υπέφεραν μαζί Μου. Πολλοί λίγοι ήταν εκείνοι, που ένιωσαν τον πόνο Μου στον πόνο τους, και τη θλίψη Μου στη θλίψη τους.  
Αλλά και στην Ανάσταση πολλοί ήλθαν με τις λαμπάδες τους, για να πουν το «Χριστός Ανέστη» και μετά να φύγουν. Κι Εγώ συνέχεια περίμενα την ψυχή τους εκεί, για να ανάψω τη λαμπάδα τους με το δικό Μου φως, το ανέσπερο φως, αλλά αυτοί είχαν φύγει... Δεν έμειναν στη θεία Λειτουργία. Με δόξασαν κατά το ήμισυ. Ξεκίνησαν ένα τραγούδι να Μου πούνε, έναν ύμνο αγάπης, αλλά το σταμάτησαν απότομα. Βλέπεις συνήθισαν στην επήρεια του σατανά, που δεν τους αφήνει να σκέφτονται φρόνιμα, να σκέφτονται λογικά.   

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΙΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ…


ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΙΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ…



Ακόμα και πάνω από τον σταυρό, είπε ο Ιησούς λόγια που δεν γράφτηκαν ποτέ. Είπε λόγια που δεν τα διαβάσαμε ποτέ στο Ευαγγέλιο. Είπε λόγια που όμως βγήκαν μέσα από το στόμα αυτού του Αθώου. Πάνω από το σταυρό έλεγε στον καθένα από μας: 


«Σας λατρεύω παιδιά Μου, σας αγαπώ, γιατί είστε τα μικρά παιδιά Μου. Για σας κατέβηκα από τον ουρανό στη γη, να υποφέρω, να πληγωθώ, για να σας δείξω πόσο σας αγαπώ. Είσαστε τα παιδιά της καρδιάς Μου, έστω και αν εσείς Με πληγώνετε, έστω και αν εσείς Με σταυρώνετε, έστω και αν εσείς βάζετε στο κεφάλι Μου ένα ακάνθινο στεφάνι. Μα ποτέ δεν θα πάψω μέσα στο νου Μου να σας έχω. Και μέσα από την καρδιά Μου που την πληγώσατε με την λόγχη, δεν θα σταματήσω ποτέ να φωνάζω, πως σας λατρεύω και σας αγαπώ! Μπορεί ο σατανάς να σας έβαλε, να Μου καρφώσετε τα πόδια και τα χέρια, μα τώρα θα περπατώ σε όλες εκείνες τις καρδιές, που θα Με αγαπούν. Σε όλες εκείνες τις καρδιές, που θα θελήσουν να Με κάνουν δικό τους Βασιλιά,  γιατί νόμιζε ο σατανάς πως σταυρώνοντάς Με, θα μπορούσε να σταματήσει την αγάπη Μου για σας, να σταματήσει το έλεος και την ευσπλαχνία Μου για σας. Μα τώρα την άνοιξε ακόμα πιο πολύ, γιατί οι δικές Μου οι πληγές είναι εκείνες που εξιλέωσαν τα πολλά σας λάθη μπροστά στον ουράνιο Μου Πατέρα.

Γι’ αυτό, τίποτα άλλο δεν θέλω από σας σήμερα.

Μόνο να νιώσετε τα πάθη Μου! Να νιώσετε αυτή την υπέρτατη θυσία, που κάνω για σας και να μην Με πληγώνετε άλλο. Θέλω να νιώσετε πόσο σας αγαπώ, πόσο σας λατρεύω! Πως είσαστε τα δικά Μου λατρεμένα παιδιά, που έστω κι αν εσείς Με πληγώνετε, πάντα φωνάζω στον Πατέρα  Μου:

“Ουράνιε Μου Πατέρα, γι’ αυτά Mου τα παιδιά κατέβηκα στη γη… Γι’ αυτά τώρα θυσιάζομαι… Σε ικετεύω ξαναφέρτα στην αγκαλιά Μου και στην καρδιά Μου…».

57 ΤΑ ΣΕΠΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (ηχητικό)

59 Ο ΘΡΗΝΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟΝ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ ΓΙΟ ΤΗΣ (ηχητικό)

Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

Η ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΡΝΗΣ (ηχητικό)

ΝΥΜΦΙΕ ΜΟΥ... ΣΕ ΑΓΑΠΩ!!!


ΝΥΜΦΙΕ ΜΟΥ... ΣΕ ΑΓΑΠΩ!!!


Σήμερα τίποτα άλλο δεν θέλει ο Νυμφίος. Απλά δυο λόγια αγάπης βγαλμένα μέσα από την καρδιά. Σήμερα θα κοιτάξει το χτυποκάρδι μας! Το χτυποκάρδι της καρδιάς! Το χτυποκάρδι του έρωτα! Το χτυποκάρδι των παιδιών Του! Γι’ αυτό μια κουβέντα μόνο να Του πείτε:
«Νυμφίε της ψυχής μου, Σ’ αγαπώ!».
Αυτή είναι η πιο ωραία γλυκιά προσευχή σήμερα στον Νυμφίο! Είναι η προσευχή που και οι Άγγελοι ζηλεύουν! Αλλά είναι η προσευχή που δίνει χαρά στον Πατέρα, όταν θα βλέπει ότι ο Γιός Του θυσιάστηκε και τα παιδιά Του το αποδέχτηκαν. Ο καθένας από σας δέχεται την υπέρτατή Του θυσία και η κάθε μια ψυχή Τον καλεί πλέον από τώρα και στο εξής δικό της Βασιλιά.

Σήμερα αξίζει τον κόπο, ο καθένας να πει:
«Βασιλιά της καρδιά μου, Ιησού! Θεέ της καρδιάς μου Ιησού! Αναπνοή της καρδιάς μου Ιησού! Ουρανέ της καρδιά μου Ιησού! Βασιλιά μου, από σήμερα Εσύ θα είσαι για μένα το παν!».
Σήμερα αυτή η προσευχή, αυτή η υπόσχεση, θα είναι η πιο ωραία προσφορά στον Βασιλιά του παντός και της δικιά μας της καρδιάς.

Εύχομαι τώρα που θα ψάλουν οι ψάλτες, να έρθετε όλοι να Τον φιλήσετε και να αφήσετε τα δικά σας μύρα, μαζί με την αγάπη της καρδιάς και τα λουλούδια που Του φέρατε.

Από σήμερα όμως η πιο ωραία προσφορά θα είναι, να αλλάξει και η δικιά μας η ζωή! 

58. Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ



Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ
 
Σήμερα ο Βασιλιάς έγινε δούλος! Ήλθε να υπηρετήσει! Σήμερα πονάει ο Πατέρας για τον Γιό Του! Σήμερα  πονάει ο Παντοκράτορας για τον Μονογενή Του! Πονάει όμως και η γη για τον Δημιουργό της! Πονάει και η Μάνα που Τον γέννησε! Τα φοβερά ακούσματα έχουν φτάσει παντού, ότι ύπουλα οι Φαρισαίοι, οι Γραμματείς, οι Αρχιερείς, όλοι έχουν μαζευτεί και ψάχνουν να βρουν τρόπο, να συλλάβουν τον Γιό της Μαριάμ. Τα μαθαίνει η Μάνα Του και πικραίνεται. Ξέρει ότι ήρθε η ώρα, ήρθε ο καιρός ο Γιός της, ο Μονογενής, ο Θησαυρός της, η Αναπνοή της, να θυσιαστεί. Σηκώνει τα μάτια με εμπιστοσύνη στον ουρανό και η καρδιά της χτυπάει γοργά.

Η αγωνία του Ιησού στην Γεσθημανή

Το Παιδί της βρίσκεται ήδη στην Γεσθημανή. Πήγε εκεί να προσευχηθεί μαζί με τους Μαθητές Του. Μόνο που οι Μαθητές είναι κουρασμένοι και δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται. Όπως όλοι μας δεν μπορούμε να καταλάβουμε τον πόνο του Θεού Πατέρα, ούτε την υπέρτατη θυσία του Μονογενή Του Υιού, έτσι κι εκείνοι. Λίγοι Μαθητές προχωρούν  πιο βαθιά μαζί με τον Διδάσκαλό Τους μέσα στο βάθος της Γεσθημανής.  Τους είπε να προσεύχονται, μα εκείνοι κουρασμένοι όπως ήταν, αποκοιμήθηκαν.  Βλέπουν με έκπληξη να έρχεται ο Διδάσκαλός Τους για να τους σκουντήσει και να τους πει: «Κοιμάστε; Γρηγορείτε! Ο πόνος Μου είναι μεγάλος! Έρχεται η ώρα της σωτηρίας του κόσμου, αλλά και των δικών Μου παθών!». Μα εκείνοι δεν καταλαβαίνουν τα λόγια αυτά, όπως κι εμείς δεν καταλαβαίνουμε τίποτα από την υπέρτατή Του θυσία.

58 Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ (ηχητικό)

Κυριακή 13 Απριλίου 2014

22. ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ



ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

Ούτε οι Άγγελοι δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που έβλεπαν. Ούτε οι Αρχάγγελοι,  ούτε οι Κυριότητες, ούτε οι Θρόνοι, ούτε τα Χερουβείμ, ούτε τα Σεραφείμ, ούτε και τα υπόλοιπα τάγματα των αγγέλων. Αυτόν, τον οποίον όλος ο ουράνιος κόσμος υμνολογούσε, Αυτόν που δίπλα στον θρόνο του Πατέρα Του παρίσταντο ως Βασιλιάς τιμώμενος και υμνολογούμενος από όλες τις αγγελικές τάξεις, σήμερα Τον βλέπουν οι άγγελοι πάνω σ’ ένα μικρό γαϊδουράκι.


«Η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα»

Σ’ ένα μικρό ταπεινό γαϊδουράκι καθισμένος θέλει να μπει μέσα στην τότε πνευματική βασιλίδα των πόλεων, τα Ιεροσόλυμα. Ο κόσμος είχε κόψει βάγια και όλοι έτρεχαν να δοξολογήσουν τον Μεσσία και φώναζαν:
«Ωσαννά τω Υιώ Δαβίδ». Όλοι έκπληκτοι γύρω από τον δρόμο έβλεπαν πάνω σ’ ένα ταπεινό γαϊδουράκι να κάθεται Αυτός, που ανέστηνε νεκρούς. Αυτός που θεράπευε τυφλούς. Αυτός που σήκωνε ανάπηρους. Αυτός που χάριζε την ελπίδα στους απελπισμένους. Αυτός που δοξολογείτο απ’ όλους σαν τον Διδάσκαλο του Ισραήλ.

Αλλά τα μάτια του Ιησού ήταν στραμμένα σ’ όλα τα παιδιά Του, γιατί ήταν δικές Του εικόνες. Ήταν η κληρονομιά του Πατέρα Του και γι’ αυτό αγαπούσε όλα τα πλάσματά Του. Όλα ήταν παιδιά Του. Όμως μέσα στο βάθος των ματιών Του, μία θλίψη απέραντη υπήρχε. Γιατί ήξερε σαν Θεός, πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι που Τον υμνολογούσαν, το βράδυ θα Τον βλαστημούσαν. Κι έτσι τα μάτια Του στράφηκαν με πολύ στοργή και τρυφερότητα, εκεί που τώρα έπρεπε να κλέψει την αγάπη των παιδιών Του. Και ποια παιδιά αλήθεια Του χάρισαν αυτή την χαρά;
Τα μικρά Του τα παιδιά, που μαζί με τους μεγάλους είχαν κόψει βάγια και φώναζαν ωσαννά.
Τα μάτια Του στράφηκαν στα μάτια των μικρών παιδιών και μέσα από αυτά γαλήνεψε η καρδιά Του, γιατί έβλεπε όλα τα βάγια να είναι σηκωμένα και να ανεμίζουνε στη θέση των δοξολογικών παιάνων των αγγέλων.
Αλλά όμως η θεϊκή Του μάτια ήταν γεμάτη πίκρα, λες και ήθελε να βγάλει το πιο πικρό δάκρυ, για εκείνους τους ανθρώπους, που αντί ευγνωμοσύνης, το βράδυ με αγνωμοσύνη υπερβολική θα Τον οδηγούσαν σιγά-σιγά στο μαρτύριο.
Η ματιά Του πικραμένη στράφηκε πάλι στα παιδιά. Τα κοίταξε στοργικά και τρυφερά για να κλέψει την αγάπη τους. Μα κι εκείνα ξετρελαμένα, γιατί ένιωθαν την αγάπη του Βασιλιά τους, αγωνιζόντουσαν όσο μπορούσαν πιο πολύ, να Του χαρίσουν την υπέρτατη χαρά, που μόνο ένα παιδάκι ξέρει να δίνει. Κρατούσαν όλοι τα σύμβολα της νίκης, τα βάγια.

22 ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ (ηχητικό)


Σάββατο 12 Απριλίου 2014

23. ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ



ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Πρόλογος

Όλοι εξεπλάγησαν εκείνη την ημέρα, όταν είδαν τον Χριστό μπροστά στον τάφο του Λαζάρου να κλαίει τόσο πολύ συγκινημένος και όλος ο κόσμος είπε:
«Καλά, τόσο πολύ τον αγαπάει;
Ήταν βέβαια ο αγαπημένος του φίλος».
 Ο ίδιος λέει στους μαθητές Του: «Ο φίλος μας κοιμάται».
 Φίλοι του Χριστού ήταν η Μάρθα, η Μαρία και ο Λάζαρος.

«Τι σημαίνει φίλος;»

-Τι σημαίνει φίλος αλήθεια;
Πρέπει να το μάθουμε, γιατί και ο ίδιος ο Χριστός έτσι μας αποκαλεί:      
«Υμείς φίλοι μου έστε»  (Ιωάννου ιε΄ 14)
-Τι σημαίνει φίλος;
Το ρήμα «φιλώ» στα αρχαία, σημαίνει αγαπώ.  
-Φίλος λοιπόν, τι σημαίνει;
-Ο αγαπημένος.
Αγαπημένος είναι αυτός που έχει διαλεχτεί, ο διαλεγμένος.
Γι’ αυτό και εμείς τους φίλους μας τους επιλέγουμε και σαν φίλους τους αγαπάμε. Το να είσαι φίλος με κάποιον είναι μεγαλείο. Είναι ομορφιά της ζωής. Είναι δώρο Θεού.

Ο Ιησούς αγαπούσε πολύ την Μάρθα, την Μαρία και το Λάζαρο. ‘Ήταν οι φίλοι Του. Πόσο όμορφο πράγμα είναι να νιώθει κανείς, ότι ο Ιησούς τον αγαπά σαν φίλο Του και τον φωνάζει φίλο του, δηλαδή αγαπημένο Του!
Αυτό σημαίνει φίλος, αγαπημένος, που προέρχεται από το ρήμα «φιλώ» που σημαίνει αγαπώ.
Φίλος λοιπόν είναι ο αγαπημένος, ο διαλεγμένος, αυτός που έχω διαλέξει.
Λέει ο Θεός: «Υμείς φίλοι μου έστε».  Να το ερμηνεύσω:
«Εσείς είστε οι διαλεχτοί Μου. Είσαστε οι αγαπημένοι Μου».

23 ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (ηχητικό)

Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ - 1 Απριλίου


Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ
(Η μνήμη της εορτάζεται

στις 1 Απριλίου και κάθε Ε΄ Κυριακή Νηστειών)


1. ΑΠΟ ΠΟΡΝΗ  ΑΓΙΑ

Ο βίος της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας είναι η συγκινητική ιστορία μιας γυναίκας άσωτης, που το έλεος του Θεού δεν την αφήνει να χαθεί, αλλά με θαυμαστό τρόπο, όχι μόνο την βγάζει από το βούρκο της αμαρτίας, αλλά την οδηγεί και στις πιο ψηλές βουνοκορφές των αρετών και των θείων χαρισμάτων.
Μια γυναίκα ακόλαστη, με όλη την σημασία της λέξεως, ζει από τα δώδεκα μέχρι τα τριάντα της χρόνια, μια εντελώς ανήθικη ζωή, παρασέρνοντας στην κόλαση εκατοντάδες ανθρώπους.
Κάποια στιγμή, όμως, μετανιώνει, αλλάζει ζωή και αποφασίζει, με την Παναγία εγγυήτρια, να ζήσει μόνη της στην έρημο του Ιορδάνη για 47 περίπου χρόνια, χωρίς ποτέ να δει άνθρωπο ή κάποιο ζώο.
Η παραμονή της στην αφιλόξενη εκείνη απόλυτη ερημιά είναι σκληρή. Υπερβαίνει τα ανθρώπινα όρια αντοχής.
Σαν ήρωας μυθικός, πολεμά με τα φοβερά στοιχεία της φύσης, όπως τον ανελέητο καύσωνα της μέρας και το αβάσταχτο κρύο της νύχτας. Σχεδόν γυμνή, αφού με τον καιρό τα ρούχα της είχαν σχιστεί και καταστραφεί, ζει σαν άσαρκος άγγελος με ελάχιστη τροφή.
Μόνο με δυόμιση ψωμάκια, τα οποία έφερε μαζί της και που με την πάροδο χρόνο έγιναν σκληρά σαν πέτρες, ζει για πολλά χρόνια. Λίγα χορταράκια της ερημιάς και ελάχιστο νερό, που η βραδινή υγρασία μαζεύει στα κοιλώματα των βράχων όταν δεν υπάρχει βροχή, είναι το πάμφτωχο καθημερινό της φαγητό.
Σαν να μην έφταναν οι καθημερινές αυτές δυσκολίες και ταλαιπωρίες της μέσα στην έρημο, έχει να αντιμετωπίσει και τις πολυπληθείς επιθέσεις του σατανά, ο οποίος δεν μπορούσε να βλέπει μια γυναίκα να τον πολεμά με τέτοιο ανδρικό φρόνημα και να του καταστρέφει κάθε δύναμη και τέχνη.
Χάρη στην έμπρακτη μετάνοια και μεταστροφή της, που και αυτοί οι άγγελοι στον ουρανό έκπληκτοι θαυμάζουν, την ευσπλαχνίζεται ο Θεός και την ανταμείβει με πλούσια θεϊκά χαρίσματα, κατατάσσοντας την στη χορεία των οσίων ασκητριών.
Η αγία μας Εκκλησία τιμά την μνήμη της κάθε χρόνο την 1η Απριλίου προβάλλοντάς την ως πρότυπο μετανοίας.
Η μελέτη του βίου της μας διδάσκει πως, όσο μεγάλες κι αν είναι οι αμαρτίες που έχουμε κάνει, αν μετανοήσουμε πραγματικά και ζητήσουμε το θείο έλεος, να είμαστε σίγουροι πως ο εύσπλαχνος Κύριος μας, όχι μόνο θα μας συγχωρήσει, αλλά αν αγωνιστούμε φιλότιμα να τηρήσουμε τις εντολές του Θεού, μπορεί ακόμα και την αγιότητα να μας χαρίσει.
Ας γίνει, φιλόθεοι αδελφοί μου, ο βίος της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, η αφορμή να μετανοήσουμε κι εμείς αληθινά, ώστε το κακό και η αμαρτία να μην έχουν πλέον στην καρδιά μας καμιά θέση, παρά μόνο η αγάπη του Θεού και η τήρηση των θεϊκών Του εντολών. Αμήν.  

ΕΚΤΥΠΩΣΗ