Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

22. Το θαύμα των Χριστουγέννων

22. Το θαύμα των Χριστουγέννων

Οι καμπάνες σήμαναν για την πιο χαρούμενη γιορτή των Χριστιανών, τα Χριστούγεννα, και από τις καρδιές όλων, σαν άρωμα μυροβόλο, ξεχύθηκαν πλήθος ευχές για χρόνια πολλά και ευτυχισμένα, με ειρήνη και χαρά!
Τις ίδιες ευχές επανέλαβαν για ακόμα μια φορά, μετά την Χριστουγεννιάτικη θεία Λειτουργία, στον πνευματικό τους πατέρα μια ομάδα νεαρών παιδιών που τον επισκέφτηκαν στο μοναστήρι των Αρχαγγέλων, ψηλά στο βουνό, για να γιορτάσουν μαζί του τη γέννηση του Θεανθρώπου Ιησού.
 -Και σε σας να χαρίζει ο Θεός, αγαπημένα μου παιδιά, χρόνια πολλά και ευλογημένα. Σας εύχομαι, επίσης, να αγκαλιάσετε το γλυκύ Βρέφος της Βηθλεέμ όπως το αγκάλιασαν και οι ευλογημένοι εκείνοι τσοπάνηδες, που το επισκέφτηκαν την παγωμένη εκείνη νύχτα στη σπηλιά που γεννήθηκε.

21. Το θείο Βρέφος της Βηθλεέμ

21. Το θείο Βρέφος της Βηθλεέμ

Ποτέ κανένας δεν αμφέβαλε ότι η παρουσία ενός μικρού βρέφους είναι μια από τις πιο δυνατές χαρές της γης, που φέρνουν μεγάλη ευτυχία. Στη θέα του αθώου βρέφους και στο αγγελικό χαμόγελο του, ακόμα και οι σκληροί στο χαραχτήρα άνθρωποι λυγίζουν και η καρδιά τους γαληνεύει. 
Ένα βρέφος δεν διακρίνει καλούς και κακούς. Σε όλους χαμογελά αθώα και ειλικρινά. Σε όλους απλώνει τα χεράκια του για να γευτεί την αγάπη και την αγκαλιά τους.
Κανένας μα κανένας άνθρωπος δεν φοβάται ποτέ ένα αθώο βρέφος. Τα βρέφη ποτέ δεν κάνουν κακό σε κανένα. Το μόνο που ίσως άθελα τους μπορούν να προκαλέσουν, είναι η αίσθηση της μεγάλης διαφοράς που υπάρχει ανάμεσα στην αθωότητα που αυτά έχουν και στην πονηριά που όλοι οι μεγάλοι διαθέτουν. Γι’ αυτό και όταν τα κοιτάς, αναπολείς το χαμένο μεγαλείο της αθωότητας, που κάποτε και συ είχες. Αλήθεια, πόσες φορές ευχηθήκαμε να ήμασταν και εμείς αθώοι σαν κι αυτά!

20. Η νύχτα των Χριστουγέννων

20. Η νύχτα των Χριστουγέννων


Είχε αρχίσει σιγά-σιγά να σκοτεινιάζει και ο ήλιος να χάνεται πίσω από τα βουνά της Βηθλεέμ. Το κρύο και η παγωνιά έκανε τους κατοίκους του μικρού αυτού χωριού, μαζί με όλους εκείνους που ήρθαν από τα μακρινά μέρη για να απογραφούν στον τόπο της γενέτειρας τους, να κλειστούν από νωρίς στα σπίτια τους. Σε λίγο οι δρόμοι ήταν έρημοι και κανείς δεν περπατούσε έξω.
Μα όχι ακριβώς όλοι, γιατί λίγο έξω από το χωριό ένας σεβάσμιος άνδρας, κρατώντας από το χαλινάρι ένα γαϊδουράκι με μια μικρή κοπέλα πάνω του, η οποία φαινόταν πως ήταν έγκυος, αγωνιούσε να φτάσει έγκαιρα σε κάποιο σπίτι. 
Κάθε λίγο και λιγάκι, προσπαθούσε να της δίνει κουράγιο, γιατί έβλεπε πως είχε φτάσει η ώρα του τοκετού και η κούραση του μικρού κοριτσιού από το πολυήμερο ταξίδι ήδη ήταν αρκετά μεγάλη.

19. Το προβατάκι του Θεού (αγία Αγνή)

19. Το προβατάκι του Θεού 

(αγία Αγνή)

Η Χριστιανική Εκκλησία έζησε τους τρεις πρώτους αιώνες μετά Χριστό, μια από τις πιο αιματοβαμμένες αλλά και πιο ηρωικές περιόδους της ιστορίας της. Πλήθος Χριστιανοί έγραψαν με το αίμα τους συγκινητικές σελίδες αγάπης στον Εσταυρωμένο Ιησού και το Ευαγγέλιο Του.
Επινοήθηκαν φοβερά και φριχτά μαρτύρια, για να ξεριζώσουν από τις καρδιές των πιστών Χριστιανών την αγάπη που είχαν για τον Κύριο μας Ιησού Χριστό.
Η τόλμη, όμως, και το θάρρος που έδειχναν μπροστά στα μαρτύρια όλοι οι Χριστιανοί ήταν αξιοθαύμαστη! Με αφάνταστη υπομονή και γενναιότητα, μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες, νέοι και γέροι, ακόμα και μικρά παιδιά υπέφεραν με ενθουσιασμό, για χάρη της χριστιανικής τους πίστης, όλα αυτά τα μαρτύρια.
Ένα τέτοιο παιδί, πάνω στην εφηβεία του, ήταν και η μικρή αρχοντοπούλα Αγνή, όταν κλήθηκε να ομολογήσει με θάρρος την αγάπη που είχε στον Κύριο μας Ιησού Χριστό.

18. Μια ουράνια ηλιαχτίδα (Μεγαλομάρτυς αγία Χριστίνα)

18. Μια ουράνια ηλιαχτίδα

(Μεγαλομάρτυς αγία Χριστίνα)

Σαν μια ουράνια ηλιαχτίδα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη Τύρο της Συρίας, γύρω στο 200 μ.Χ., η μοναχοκόρη του στρατηγού Ουρβανού. Όλοι μιλούσαν παντού για την υπέροχη ομορφιά της, αλλά και για την ευγένεια των τρόπων της μικρής αρχοντοπούλας.
Ο πατέρας της, επειδή έλειπε συνήθως σαν αρχιστράτηγος που ήταν των στρατευμάτων του βασιλιά Σεβήρου στην Ανατολή και φοβούμενος μήπως τολμήσει κάποιος να την πειράξει κατά την απουσία του, της έκτισε ένα ψηλό πύργο. Μέσα σ’ αυτόν έκλεισε το μικρό του κοριτσάκι μαζί με πολλές υπηρέτριες, για να την υπηρετούν.
Ο μεγαλύτερος φόβος του ειδωλολάτρη πατέρα της ήταν μήπως κάποιος μυήσει στον χριστιανισμό την κόρη του. Γι’ αυτό και γέμισε τον πύργο αυτό με δεκάδες χρυσά και ασημένια αγάλματα των ειδωλολατρικών θεών του. Στον πύργο αυτό υπήρχαν τα πάντα, ώστε να μη χρειάζεται η κόρη του να βγαίνει καθόλου έξω απ’ αυτόν, γι’ αυτό και της επέβαλε με αυστηρότητα περιορισμό εξόδου από τον πύργο. 

17. Το μαργαριτάρι της Σικελίας (βίος αγίας Αγάθης)

17. Το μαργαριτάρι της Σικελίας 

(βίος αγίας Αγάθης)

Το πολύτιμο μαργαριτάρι του ουρανού, η αγία Αγάθη, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σικελία της Ιταλίας τον 3ον αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο Δέκιος.
Ήταν μόλις δεκαπέντε χρονών, όταν ξεκίνησε ο διωγμός των Χριστιανών. Όμως, ο θεϊκός έρωτας που έκαιγε στα στήθη της για τον αγαπημένο της Ιησού, ήταν τόσο μεγάλος που δε φοβήθηκε καθόλου. Απεναντίας έτρεξε να στηρίξει τους χριστιανούς του τόπου της και να τους βοηθήσει, για να παραμείνουν πιστοί στην αληθινή πίστη του Χριστού.

16. Ξεκίνησαν τρία μεγάλα κακά

16. Ξεκίνησαν τρία μεγάλα κακά

-Σας άκουσα πάτερ να λέτε πως, εξ αιτίας των αμαρτιών μας, ξεκίνησαν τρία μεγάλα κακά, με τα οποία σύντομα θα βρεθεί όλη η ανθρωπότητα αντιμέτωπη. Θα μπορούσατε, σας παρακαλώ, να μου πείτε περισσότερα γι’ αυτό το θέμα;

-Όλος ο κόσμος, παιδί μου, είναι ένα απέραντο επίγειο βασίλειο, το οποίο κυβερνιέται από διάφορους ηγέτες. Τους ηγέτες αυτούς τους εκλέγουμε εμείς οι άνθρωποι, σύμφωνα με τα πιστεύω και τις επιθυμίες μας. Όταν εμείς σεβόμαστε το Θεό και προσπαθούμε να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα Του, εκλέγουμε ηγέτες σωστούς και ευσεβείς. Ο Θεός ευλογεί τότε και τους ανθρώπους και τον τόπο, ώστε και οι άνθρωποι να ζουν χαρούμενα και ευτυχισμένα, αλλά και ο τόπος να απολαμβάνει το μεγάλο δώρο της ειρήνης. Η φύση, βλέποντας την αγάπη του ανθρώπου στον Δημιουργό της, γίνεται φίλος και σύμμαχος του και του χαρίζει πλούσια τους καρπούς και τα δώρα της.

15. Να μιλάς στο Θεό σαν μικρό παιδί

15. Να μιλάς στο Θεό σαν μικρό παιδί

-Πολλές φορές, πάτερ, σας άκουσα να λέτε για την αξία και την δύναμη της προσευχής. Με εντυπωσίασε, όταν είπατε πως, απ’ όλες τις αρετές είναι η μόνη που, όταν γίνεται σωστά, μπορεί να φέρει στη ψυχή μας πολύ εύκολα την θεία Χάρη. Επίσης, είπατε πως την φοβάται πολύ ο σατανάς, επειδή τον καίει και καταστρέφει τις σατανικές του δυνάμεις! Γι’ αυτό, θα ήθελα να σας παρακαλέσω, αν είναι δυνατόν, να μου πείτε περισσότερα γι’ αυτήν και να με βοηθήσετε να μάθω πώς να προσεύχομαι σωστά στον Κύριο μας.

14. Τρεις άγιες αρχοντοπούλες (Ο βίος της Αγίας Σοφίας)

14. Τρεις άγιες αρχοντοπούλες 

(Ο βίος της Αγίας Σοφίας)


Όταν αυτοκράτορας της Ρώμης  ήταν ο Αδριανός (117μ.Χ-138μ.Χ.), ζούσε σε κάποια πόλη της Ιταλίας μια νεαρή και πλούσια Χριστιανή αρχόντισσα, που την έλεγαν Σοφία.
Από νωρίς είχε χάσει τον άνδρα της και ζούσε μόνη της, μαζί με τις τρεις πανέμορφες κόρες της, την Πίστη, που ήταν 12 χρονών, την Ελπίδα, που ήταν 10 χρονών και την Αγάπη, που ήταν μόλις 9 χρονών. Και τα τρία κορίτσια έλαμπαν από ομορφιά, όχι μόνο στο σώμα, αλλά κυρίως από τα πολλά ψυχικά και πνευματικά τους χαρίσματα.

13. Στη γιορτή της Παναγίας

13. Στη γιορτή της Παναγίας

Η Μαρία μαζί με τον αρραβωνιαστικό της τον Γιάννη ανέβηκαν στο βουνό, στο εκκλησάκι των Αρχαγγέλων, για να λειτουργηθούν και να μεταλάβουν το Σώμα και το Αίμα του πολυαγαπημένου τους βασιλιά Ιησού, την μεγάλη αυτή μέρα της γιορτής της Παναγίας.
Και οι δυο τους αγαπούν πολύ τον Θεό και θέλουν να κάνουν μια ευλογημένη οικογένεια, που να λατρεύει τον Δημιουργό της και να ζει σύμφωνα με το θέλημα Του. 
Μετά τη θεία Λειτουργία δεν έφυγαν αμέσως, αλλά κάθισαν κάτω από ένα μεγάλο βαθύσκιο δέντρο, δίπλα από την πέτρινη πηγή με το δροσερό νερό, για να απολαύσουν την ομορφιά του βουνού και να ευχαριστήσουν το Θεό για τα πολλά δώρα που τους χάρισε.
Η χαρά τους μεγάλωσε, όταν είδαν τον γέροντα ιερέα να τους πλησιάζει και να κάθεται κοντά τους, όπως ένας γλυκός πατέρας κοντά στα παιδιά του.
-Παιδί μου, Μαρία, ήρθα να σου ευχηθώ χρόνια πολλά για τη γιορτή σου. Εύχομαι να μοιάσεις με τη γλυκιά μας μανούλα, την Παναγία.
-Σας ευχαριστώ πολύ, άγιε πατέρα. Αν και είμαι μια μικρή κοπέλα με πολλά λάθη και αμαρτίες, θα ήθελα πάρα πολύ να μοιάσω, έστω και στο ελάχιστο, στην ουράνια μας Μανούλα. Θα μας δίνατε πολύ χαρά, αν μας λέγατε κάτι για την γλυκιά μας Παναγία, που θα μας βοηθούσε και τους δυο να αγαπήσουμε όλο και περισσότερο τον Γιο της.

12. Τα όνειρα του Θεού για μας

12. Τα όνειρα του Θεού για μας

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην κάνει όνειρα για το μέλλον του. Όνειρα κάνουν μικροί, μεγάλοι, άνδρες, γυναίκες, ακόμα και μικρά παιδιά.  
Όλα τα όνειρα έχουν σχέση κυρίως με το μέλλον και την ευτυχία των ανθρώπων. Προτεραιότητα σε όλα αυτά τα όνειρα έχει πάντα η επαγγελματική τους αποκατάσταση και η επιλογή ενός καλού συντρόφου, με τον οποίο θα μοιράζονται τις χαρές και τις λύπες της ζωής.
Για την επιτυχία των ονείρων τους στον επαγγελματικό τομέα ήδη δουλεύουν σκληρά από τη μικρή τους ηλικία, διαβάζοντας ασταμάτητα τόσα χρόνια, όσα είναι το δημοτικό σχολείο και στη συνέχεια το γυμνάσιο και το πανεπιστήμιο.  Αλλά και στο συναισθηματικό τομέα, από μικρά ακόμα παιδιά βλέπουν, ψάχνουν και παρακολουθούν με αγωνία μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος σύντροφος, με τον οποίο θα μοιραστούν τις χαρές και τις λύπες της ζωής αυτής. 
Και ενώ φαίνεται πως μόνο εμείς οι άνθρωποι κάνουμε όνειρα για το μέλλον και την ευτυχία μας, υπάρχει και κάποιος άλλος, εκτός από μας και τους γονείς μας, που κάνει για μας τα πιο όμορφα και τα πιο υπέροχα όνειρα, που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί!

11. Μυροδοχεία της αγάπης

11. Μυροδοχεία της αγάπης

Ο Δημήτρης μαζί με τους φίλους του, όλοι φοιτητές στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου, ανεβαίνουν το βουνό, για να δουν και να συζητήσουν με το σοφό γέροντα, που ζει εκεί ασκητικά στο μοναστήρι των Αρχαγγέλων.
Άκουσαν από τον Δημήτρη  τόσα πολλά για την αγιότητα και τη σοφία του, που θέλησαν, από περιέργεια πιο πολύ, να δουν από κοντά αν όλα όσα άκουσαν από τον φίλο τους αληθεύουν.
Είναι ενθουσιασμένοι από την ομορφιά του βουνού. Το τοπίο είναι επιβλητικό, με το γάργαρο νερό από το ρυάκι να κυλά ακούραστα μέσα στο καταπράσινο δάσος και  τα πουλάκια να κελαηδούν ασταμάτητα το τραγούδι της χαράς.
Ο ενθουσιασμός όμως των φίλων του Δημήτρη θα μεγαλώσει, όταν αντικρίσουν το γέροντα ασκητή να τους καλωσορίζει μ’ εκείνη τη γλυκιά ζεστασιά της πατρικής του αγάπης. Αν και τον έβλεπαν πρώτη φορά, δεν άργησαν να νιώσουν πολύ άνετα και πολύ όμορφα μαζί του.

10. Εξομολόγηση καρδιάς

10. Εξομολόγηση καρδιάς

Πέρασε σχεδόν μια βδομάδα, από τότε που ο νεαρός φοιτητής της ιατρικής, ο Δημήτρης, είχε επισκεφτεί τον σοφό γέροντα ασκητή στο εκκλησάκι των Αρχαγγέλων, εκεί ψηλά στο βουνό.
Η συζήτηση τους γύρω από διάφορα πνευματικά θέματα και κυρίως για το ιερό μυστήριο της εξομολόγησης, τον είχε γοητεύσει. Όλη την εβδομάδα που πέρασε, προσπάθησε να μελετήσει και να ανακαλύψει, όσο του ήταν βέβαια αυτό δυνατό, τα λάθη και τα πάθη της ψυχής του και να τα σημειώσει σ’ ένα χαρτί. Ήταν αποφασισμένος να εξομολογηθεί στο σοφό εκείνο γέροντα ιερέα και να του ζητήσει να τον κατευθύνει στην πνευματική πορεία που είχε ήδη ξεκινήσει.
Τώρα, με χαρά ανέβαινε το μονοπάτι μέσα στο δάσος, που θα τον έφερνε σε λίγο κοντά στο θεοφώτιστο οδηγό του.
Η χαρά του γέροντα ασκητή ήταν έκδηλη, όταν είδε τον νεαρό φοιτητή να κάθεται δίπλα του και να του ζητά να εξομολογηθεί.
-Αγαπημένο μου παιδί Δημήτρη, η στιγμή αυτή είναι η πιο άγια και ιερή της ζωής σου. Είναι η πρώτη φορά που θα εξομολογηθείς στο βασιλιά του κόσμου και Θεό μας, στον Κύριο μας Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό σου εύχομαι, η εξομολόγηση σου αυτή ν’ ανοίξει την πόρτα της ευλογίας, για να ζήσεις τον πραγματικό παράδεισο της ψυχής σου.

9. Το μυστικό για μια σωστή εξομολόγηση

9. Το μυστικό για μια σωστή εξομολόγηση

Κάτω από τον βαθύ ίσκιο του πλάτανου και δίπλα από το ρυάκι με το τρεχούμενο γάργαρο νερό, ψηλά στο βουνό με το πανέμορφο εκκλησάκι των Αρχαγγέλων, κάθεται ένας γέροντας ασκητής μαζί με το νεαρό φοιτητή της ιατρικής τον Δημήτρη και συζητά.
Ο Δημήτρης είναι ένα πολύ σεμνό, ευαίσθητο και ευγενικό παιδί. Αγαπά  όλους τους ανθρώπους, αλλά πιο πολύ αυτούς που υποφέρουν από διάφορες αρρώστιες. Αυτή ήταν εξάλλου και η αιτία που αποφάσισε να σπουδάσει ιατρική, επειδή ήθελε να βρίσκεται ανάμεσα στους πονεμένους και να τους υπηρετεί με την ιατρική του επιστήμη.
Αν και δεν έχει πολλές σχέσεις με την εκκλησία, κατά βάθος πιστεύει στο Θεό, γι’ αυτό και θα ήθελε να μάθει περισσότερα, για το πως η εκκλησία μπορεί να βοηθά τους ανθρώπους να γαληνεύουν μέσα από τη δύναμη της πίστης και των αγίων Μυστηρίων της.
Ξέρει πως στην ιατρική, η θεραπεία του σώματος περνά μέσα από μια θεραπευτική διαδικασία, την οποία υποδεικνύει ο ιατρός. Αν ο ασθενής την τηρήσει επακριβώς, σύντομα επέρχεται η θεραπεία. Πιστεύει, λοιπόν, πως το ίδιο περίπου πρέπει να συμβαίνει  και με τις αρρώστιες της ψυχής, οι οποίες επηρεάζουν κατά ένα μεγάλο ποσοστό και την υγεία του σώματος.

8. Το θαύμα της συγνώμης

8. Το θαύμα της συγνώμης

Ήταν ακόμα πολύ πρωί, όταν το φως του ήλιου ξεπρόβαλε δειλά-δειλά στον ουρανό, για να διώξει το  σκοτάδι της νύχτας. 
Ένα παλικάρι ανέβαινε μόνο του το στενό μονοπάτι μέσα στο δάσος, για να πάει στο μικρό εκκλησάκι των Αρχαγγέλων, όπου ζούσε ασκητικά μαζί με άλλους τέσσερις αδελφούς, ένα σεβάσμιο γεροντάκι. Ήταν ηγούμενος στο μικρό αυτό μοναστήρι και ξακουστός πνευματικός για την αγάπη και την ευσπλαχνία, που έδειχνε σ’ αυτούς που πήγαιναν να εξομολογηθούν.
Σε λίγο, το παλικάρι ήταν γονατισμένο στα πόδια του άγιου αυτού πνευματικού και άνοιγε την καρδιά του για να εξομολογηθεί όλα τα αμαρτήματα του.
Το παλικάρι είχε λίγο καιρό που επέστρεψε από τον δρόμο της ασωτίας, που μέχρι τότε ζούσε, και αγωνιζόταν τώρα με πολύ φιλότιμο, να ζήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Άλλες φορές τα κατάφερνε, άλλες φορές όμως όχι, με αποτέλεσμα να πέφτει στα ίδια λάθη και αμαρτήματα. Τότε γέμιζε η καρδιά του από θλίψη και απογοήτευση και πολλές φορές σκεφτόταν να τα παρατήσει.
Ο σατανάς, που μέχρι τώρα τον είχε δεμένο σφιχτά με τα σατανικά δεσμά του και τον καθοδηγούσε εύκολα στους δρόμους της αμαρτίας, του έσπερνε λογισμούς απόγνωσης και απελπισίας. Του έλεγε πως είναι δικός του και πως δεν υπάρχει γι’ αυτόν πλέον σωτηρία. 

7. Με αγαπά κι εμένα ο Θεός;

7. Με αγαπά κι εμένα ο Θεός;

Συζητούσε μια μέρα μια μάνα με τον μεγάλο της γιο, γύρω από τα διάφορα προβλήματα, που απασχολούν σήμερα όλα τα παιδιά που βρίσκονται στην εφηβεία τους.
Κάποια στιγμή ήρθε η συζήτηση γύρω από τον Θεό και ρώτησε η μάνα το γιο της, τι πιστεύουν τα παιδιά γι’ Αυτόν. 
-Κάποια παιδιά, μαμά, πιστεύουν απλά ότι υπάρχει μια ανώτερη δύναμη που κυβερνά τον κόσμο. Άλλα, λένε πως δεν υπάρχει τίποτε, ούτε Θεός, ούτε και ψυχή. Πιστεύουν πως όλα είναι ύλη και σβήνουν με τον θάνατο, γι’ αυτό και δηλώνουν άθεοι. Άλλοι, πάλι, πιστεύουν πως υπάρχει Θεός αλλά δεν ασχολείται μαζί τους. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που πιστεύουν στην ύπαρξη Του και πηγαίνουν στην εκκλησία.
 -Εσύ, παιδί μου, τι πιστεύεις;
-Για να είμαι ειλικρινής μαμά, μερικές φορές πιστεύω και μερικές φορές έχω αμφιβολίες. Δεν σου κρύβω πως μερικές φορές δεν θέλω να σκέπτομαι πως υπάρχει Θεός.
-Τι είναι αυτό που σε κάνει να σκέφτεσαι έτσι παιδί μου;
-Είμαι, μαμά, σε μια ηλικία, που θα κάνω σαν παιδί κάποια λάθη, κάποιες αμαρτίες, που, όπως μας λένε στην εκκλησία, δεν θέλει ο Θεός να κάνουμε. Εγώ, όμως, είμαι αδύναμος και πολλές φορές δεν μπορώ να αντισταθώ στη δύναμη τους. Έτσι, όταν κάποτε το είπα σε κάποιον που ξέρει από θρησκευτικά πράγματα, με έκανε να αισθανθώ τόσο άσχημα και να απογοητευτώ.

6. Το μυστικό για έναν ευτυχισμένο γάμο

6. Το μυστικό για έναν ευτυχισμένο γάμο

-Τι έχεις, παιδί μου, και είναι τα μάτια σου κόκκινα από το κλάμα;  ρώτησε με αγωνία μια μάνα το κοριτσάκι της, που μόλις είχε επιστρέψει από το σπίτι μιας συμμαθήτριας της.
-Έγινε μαμά μεγάλη φασαρία σήμερα στο σπίτι της φίλης μου. Τσακώθηκαν μεταξύ τους οι γονείς της και είπαν πολλά άσχημα λόγια ο ένας στον άλλο. Στο τέλος αποφάσισαν να χωρίσουν και έφυγε από το σπίτι ο μπαμπάς της.
-Η φίλη σου τι έκανε τότε;
-Έκλαιγε απαρηγόρητα και τους παρακαλούσε να μη χωρίσουν. Κανείς όμως, δεν της έδινε σημασία και συνέχιζαν να βρίζουν ο ένας τον άλλο. Γιατί μαμά δεν είναι όλα τα αντρόγυνα ευτυχισμένα, όπως είσαι εσύ και ο μπαμπάς; Τι είναι αυτό που τους κάνει να μη μπορούν να ζουν μεταξύ τους με αγάπη;
- Ο εγωισμός και το πείσμα, παιδί μου, είναι η βασική αιτία όλων των διαζυγίων. Τα δύο αυτά δηλητήρια έχουν τη δύναμη να σκοτώσουν κάθε ηλιαχτίδα αγάπης ανάμεσα στο αντρόγυνο. Η πραγματική όμως ουσία του προβλήματος, παιδί μου, δεν βρίσκεται στη σχέση ανάμεσα στο αντρόγυνο, αλλά στη σχέση που έχουν οι δύο αυτοί άνθρωποι με την πηγή της αγάπης που είναι ο καλός Θεός μας.

5. Μια ουράνια μελωδία

5. Μια ουράνια μελωδία

Δυο μέρες πριν την Πεντηκοστή, ένα νεαρό παλικάρι με τη γυναίκα του πήγαν στον πνευματικό τους για να εξομολογηθούν τα λάθη τους. Ήθελαν να καθαρίσουν την ψυχή τους από κάθε αμαρτία και να προετοιμαστούν πνευματικά για τη μεγάλη μέρα του αγίου Πνεύματος.
Ο ευλαβής εξομολόγος άκουσε τις αμαρτίες τους, τους διάβασε την συγχωρητική ευχή και τους ευλόγησε. Μετά τους πήρε να καθίσουν κάτω από τη μεγάλη βελανιδιά με τον πλούσιο ίσκιο της. Δίπλα τους έτρεχε το γάργαρο νερό από την πηγή του μοναστηριού, που το μουρμουρητό του, μαζί με το θρόισμα των δένδρων, έφτιαχναν μια δική τους γλυκιά μελωδία.
 Εκεί βρήκε την ευκαιρία, σαν στοργικός πνευματικός πατέρας που ήταν, να τους διδάξει μια υπέροχη ουράνια μελωδία. Να τους αποκαλύψει τους πιο ωραίους θησαυρούς του αγίου Πνεύματος, με τους οποίους θα μπορούσαν να γίνουν πνευματικά πλούσιοι και να βαδίζουν στη ζωή τους, τα πιο ωραία μονοπάτια της χαράς και της ευτυχίας.

4. Ο πραγματικός μας Πατέρας

4. Ο πραγματικός μας Πατέρας

Μια  οικογένεια είχε την καλή συνήθεια, να προσεύχεται κάθε μέρα μπροστά στο άγιο εικονοστάσι. Μια μέρα, μετά την βραδινή προσευχή, ρωτά το μικρό παιδί τον μπαμπά του:
-Μπαμπά, γιατί όταν προσευχόμαστε λέμε ότι ο Θεός είναι Πατέρας μας; Μήπως επειδή μας δημιούργησε;
-Ο Θεός, παιδί μου, δημιούργησε όλο τον κόσμο και εμάς τους ανθρώπους. Ενώ, όμως, για όλο τον κόσμο είναι απλά ο Θεός Δημιουργός, για μας τους ανθρώπους είναι και κάτι παραπάνω. Είναι ο πραγματικός Πατέρας και Μάνα της ψυχής μας.
-Γιατί για μας τους ανθρώπους είναι Μάνα και Πατέρας, αφού όλοι μας έχουμε μαμά και μπαμπά που μας έχουν φέρει στη ζωή;
-Εμείς, παιδί μου, και εγώ και η μαμά σου, σου έχουμε δώσει μόνο το σώμα. Μα την πολύτιμη ψυχή σου, που ζει μέσα στο σώμα σου, την έχει δώσει σε σένα ο ίδιος ο Θεός μας, την ημέρα που γινόσουνα μια ξεχωριστή προσωπικότητα μέσα στα σπλάχνα της μαμάς σου. Αν, λοιπόν, σ’ ερωτούσα να μου πεις, ποιο έχει πιο μεγάλη αξία, το σώμα ή η ψυχή, τι θα μου απαντούσες;

3. Τι λέει στο Θεό για μας ο σατανάς

3. Τι λέει στο Θεό για μας ο σατανάς

Όλοι λέμε πως αγαπάμε τον Θεό, πως τον σεβόμαστε και πως είμαστε καλοί χριστιανοί. Δεν νιώθουμε ότι είμαστε μακριά του, γιατί δεν κάνουμε κακό σε κανένα και πηγαίνουμε στην εκκλησιά σίγουρα τρεις φορές το χρόνο. Εμείς πιστεύουμε πως είμαστε κοντά στο Θεό. Ο σατανάς όμως λέει άλλα πράγματα στο Θεό για μας.
Με πολύ θράσος, σαν να είναι αυτός που διαφεντεύει με απόλυτη επιτυχία τη δική μας ζωή, αφού ό,τι μας βάζει στο μυαλό εμείς το κάνουμε, γυρνάει στο Θεό και του λέει:

«Αυτοί είναι δικοί μου! Η μέρα που τους χάρισες, έχει 24 ώρες και τις περισσότερες από αυτές τις αφιερώνουν σε μένα, ζώντας αχαλίνωτα, δίχως φραγμούς, με κρίσεις, άγχος και προχειρότητα…
 Δεν με πειράζει να σου αφιερώσουν πέντε λεπτά, για να σου πουν κάτι που ούτε καν το πιστεύουν.
Σου λένε πως είσαι ο Πατέρας τους, που ζεις στον ουρανό. Μα αν το πίστευαν, θα σε αναζητούσαν όλη την ημέρα για να τους ευλογήσεις και να τους διδάξεις το θέλημα Σου.
Σου ζητούν να γίνει το θέλημα Σου όπως στον ουρανό έτσι και στη γη, μα οι ίδιοι κάνουν καθημερινά ότι τους ψιθυρίσω εγώ στ’ αυτί ή ό,τι τους κάνω να θελήσουν μέσα από τις επιθυμίες που βάζω στην καρδιά τους.
Σου ζητούν τον καθημερινό άρτο και αυτό είναι το μόνο που πραγματικά θέλουν από Σένα. Να τους δώσεις ότι χρειαστούν για να ζήσουν και να συνεχίσουν να με δοξάζουν. Αυτό μάλιστα το απαιτούν και αν δεν τους το δώσεις τότε Σε αναθεματίζουν.

2. Πολυεύσπλαχνος Πατέρας

2. Πολυεύσπλαχνος Πατέρας

Η πιο μεγάλη χαρά για ένα παιδί  είναι να έχει καλούς γονείς. Η τρυφερή μητρική αγάπη της μάνας και η στοργική προστατευτική παρουσία του πατέρα είναι ό,τι πιο ωραίο   μπορεί να έχει σ’ αυτή τη ζωή ένα παιδί. Μόνο ένα ορφανό παιδί μπορεί να ζήσει τη δυστυχία, από την έλλειψη τέτοιων γονιών.
Την ίδια, όμως, δυστυχία νιώθουν και οι άνθρωποι εκείνοι που νομίζουν, πως είναι ορφανοί από την παρουσία ενός επουράνιου Θεού Πατέρα. Πόσοι άνθρωποι, αλήθεια, νιώθουν θλίψη και στεναχώρια, επειδή, εξαιτίας των αμαρτιών τους, νομίζουν ότι ο Θεός δεν τους αγαπά, αλλά είναι έτοιμος να τους τιμωρήσει και να τους κολάσει για τα λάθη και τα αμαρτήματα που έκαναν ή κάνουν!
Είναι, όμως, αυτό αλήθεια; Είναι ο επουράνιος Θεός Πατέρας μας, τόσο σκληρός, κακός και τιμωρός, όπως θέλει ο σατανάς να τον παρουσιάζει στους ανθρώπους;
Όχι, χίλιες φορές  όχι. Απεναντίας  είναι  ο πιο τρυφερός, στοργικός και ΠΟΛΥΕΥΣΠΛΑΧΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ, που με μητρική αγάπη λατρεύει όλα Του τα παιδιά, όπως μια μάνα το μωρό της.

1. Το θαύμα της Μετανοίας

1. Το θαύμα της Μετανοίας






Ποιος άνθρωπος δεν θέλει να είναι χαρούμενος και ευτυχισμένος; Κανείς, μα κανείς! Όλοι θέλουμε τη χαρά και την ειρήνη, γι’ αυτό και κάνουμε τα πάντα προκειμένου να το πετύχουμε. Παρ’ όλες, όμως, τις προσπάθειες που καταβάλουμε, πολύ δύσκολα το κατορθώνουμε. Γι’ αυτό και αναρωτιόμαστε, τι να φταίει, αλήθεια.
Το μυστικό δεν βρίσκεται στην απόκτηση διάφορων υλικών πραγμάτων ή στις απολαύσεις του σώματος, αλλά σε ό,τι πιο πολύτιμο έχει ο άνθρωπος, το οποίο είναι η αθάνατη ψυχή του.
Όπως γνωρίζουμε όλοι, ο άνθρωπος δεν αποτελείται μόνο από το υλικό και φθαρτό σώμα αλλά και από την άυλη, άφθαρτη και αθάνατη ψυχή. Έτσι μας έπλασε ο Θεός, από σώμα και ψυχή.
Στη γέννηση του ανθρώπου η μάνα δίνει στο βρέφος το σώμα μέσα από το αίμα της. Την ψυχή, όμως, του ανθρώπου την δίνει ο ίδιος ο Θεός, γι’ αυτό και η πραγματική μάνα και πατέρας της ψυχής είναι μόνο ο Θεός.
Η ψυχή είναι ευτυχισμένη μόνο όταν είναι μέσα στην αγκαλιά του Δημιουργού της και απολαμβάνει μυστικά, με τη χάρη του αγίου Πνεύματος, την θεϊκή μητρική αγάπη του Θεού Πατέρα της.

Τρίτη 16 Αυγούστου 2016

Το δάκρυ της Παναγίας 15/8/2016

Στη γιορτή της Παναγίας

Στη γιορτή της Παναγίας

Η Μαρία μαζί με τον αρραβωνιαστικό της τον Γιάννη ανέβηκαν στο βουνό, στο εκκλησάκι των Αρχαγγέλων, για να λειτουργηθούν και να μεταλάβουν το Σώμα και το Αίμα του πολυαγαπημένου τους βασιλιά Ιησού, την μεγάλη αυτή μέρα της γιορτής της Παναγίας.
Και οι δυο τους αγαπούν πολύ τον Θεό και θέλουν να κάνουν μια ευλογημένη οικογένεια, που να λατρεύει τον Δημιουργό της και να ζει σύμφωνα με το θέλημα Του.
Μετά τη θεία Λειτουργία δεν έφυγαν αμέσως αλλά κάθισαν κάτω από ένα μεγάλο βαθύσκιο δένδρο, δίπλα από την πέτρινη πηγή με το δροσερό νερό, για να απολαύσουν την ομορφιά του βουνού και να ευχαριστήσουν το Θεό για τα πολλά δώρα που τους χάρισε.
Η χαρά τους μεγάλωσε, όταν είδαν τον γέροντα ιερέα να τους πλησιάζει και να κάθεται κοντά τους, όπως ένας γλυκός πατέρας κοντά στα παιδιά του.
 
-Παιδί μου, Μαρία, ήρθα να σου ευχηθώ χρόνια πολλά για τη γιορτή σου. Εύχομαι να μοιάσεις με τη γλυκιά μας μανούλα, την Παναγία.
 

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

16. Τα γενέθλια της Αγγελικής

16. Τα γενέθλια της Αγγελικής





Η Αγγελική γιορτάζει 

Στο σπίτι του Βαγγέλη και της Σοφίας επικρατεί σήμερα πολύ χαρά και ευτυχία. Η κόρη τους Αγγελική, γιορτάζει διπλή γιορτή, την ονομαστική της γιορτή και τα γενέθλια της. Την ονόμασαν Αγγελική προς τιμήν των αγίων αγγέλων, επειδή γεννήθηκε την ημέρα που γιόρταζε η αγία Εκκλησία μας την μνήμη των αγίων αγγέλων και των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ.
Η γιορτινή ατμόσφαιρα δεν είναι μόνο στο σπίτι της Αγγελικής αλλά και σε όλο το χωριό, γιατί πανηγυρίζει ο ιερός ναός του χωριού τους, που είναι αφιερωμένος στους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ.
Το πρωί όλο το χωριό μαζί με την οικογένεια της Αγγελικής πήγε στην όμορφη εκκλησία των Αρχαγγέλων να λειτουργηθεί. Η Αγγελική, ντυμένη με τα πιο όμορφα ρούχα που της είχε αγοράσει η μαμά της, φάνταζε σαν μικρή πριγκίπισσα μέσα στην εκκλησία. Με ευλάβεια προσκύνησε την μεγάλη όμορφη εικόνα των Αρχαγγέλων και τους παρακάλεσε να την βοηθήσουν να τους μοιάσει στη μεγάλη αγάπη και εμπιστοσύνη που έχουν στον παντοκράτορα Θεό τους. Τους ζήτησε επίσης να σκεπάζουν με τα αγγελικά φτερά τους το σπίτι και την οικογένεια της και να τους προστατεύουν όλους από κάθε κακό.

Κυριακή 3 Ιουλίου 2016

Ο τριπλός πόλεμος στα χρόνια της Αποκάλυψης 3/7/2016

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΨΑΡΑΔΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΨΑΡΑΔΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ




Το Ευαγγέλιο σήμερα μας μιλάει για μια πολύ όμορφη ιστορία, για ένα ωραίο γεγονός που συνέβηκε στην ζωή των Αποστόλων και του Χριστού.
Λέει το εξής: Στεκόταν ο Ιησούς κοντά στη λίμνη της Γεννησαρέτ. Του άρεσε πάντα του Χριστού να περπατά κοντά στην λιμνοθάλασσα της Γεννησαρέτ. Εκεί ήταν δυο πλοία. Όλη τη νύχτα ο Πέτρος με τους συντρόφους του είχαν πάει για ψάρεμα, δεν έπιασαν όμως τίποτα και ήταν πολύ στεναχωρημένοι. Μάζευαν τα δίχτυα, τα έπλυναν και τα έφτιαξαν για την επομένη φορά.
Τότε ο Ιησούς μπαίνει μέσα σ’ ένα από τα δυο αυτά πλοία. Το πλοίο αυτό ανήκε στον Σίμωνα, στον μετέπειτα Απόστολο Πέτρο. Του είπε τότε ο Ιησούς του Πέτρου να βάλει λίγο πιο μέσα τη βάρκα του και έτσι από εκεί δίδασκε όλους τους όχλους που ήταν στην παραλία και Τον άκουγαν με προσοχή. Όταν σταμάτησε να διδάσκει, λέει στον Σίμωνα-Πέτρο: «Τώρα φέρε την βάρκα σου λίγο πιο μέσα, ρίξε τα δίχτυα και θα πιάσεις ψάρια». Εκείνος με κάποια θλίψη και λύπη Του λέει: «Όλη τη νύχτα ψαρεύαμε και δεν πιάσαμε τίποτα. Όμως εγώ για χατίρι Σου, επειδή Σε εμπιστεύομαι, θα ρίξω τα δίχτυα».

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ;

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ;

Το Ευαγγέλιο σήμερα μας μιλάει για μια πολύ όμορφη ιστορία, για ένα ωραίο γεγονός που συνέβηκε στην ζωή των Αποστόλων και του Χριστού.
Λέει το εξής: Στεκόταν ο Ιησούς κοντά στη λίμνη της Γεννησαρέτ. Του άρεσε πάντα του Χριστού να περπατά κοντά στην λιμνοθάλασσα της Γεννησαρέτ. Εκεί ήταν δυο πλοία. Όλη τη νύχτα ο Πέτρος με τους συντρόφους του είχαν πάει για ψάρεμα, δεν έπιασαν όμως τίποτα και ήταν πολύ στεναχωρημένοι. Μάζευαν τα δίχτυα, τα έπλυναν και τα έφτιαξαν για την επομένη φορά.
Τότε ο Ιησούς μπαίνει μέσα σ’ ένα από τα δυο αυτά πλοία. Το πλοίο αυτό ανήκε στον Σίμωνα, στον μετέπειτα Απόστολο Πέτρο. Του είπε τότε ο Ιησούς του Πέτρου να βάλει λίγο πιο μέσα τη βάρκα του και έτσι από εκεί δίδασκε όλους τους όχλους που ήταν στην παραλία και Τον άκουγαν με προσοχή. Όταν σταμάτησε να διδάσκει, λέει στον Σίμωνα-Πέτρο: «Τώρα φέρε την βάρκα σου λίγο πιο μέσα, ρίξε τα δίχτυα και θα πιάσεις ψάρια». Εκείνος με κάποια θλίψη και λύπη Του λέει: «Όλη τη νύχτα ψαρεύαμε και δεν πιάσαμε τίποτα. Όμως εγώ για χατίρι Σου, επειδή Σε εμπιστεύομαι, θα ρίξω τα δίχτυα».

Δευτέρα 9 Μαΐου 2016

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ - 9 Μαΐου




Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ

(Η μνήμη του εορτάζεται στις 9 Μαΐου)



1. ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΓΡΙΑ ΦΥΛΗ

Ο άγιος Χριστόφορος είναι ένας από τους πιο αγαπημένους αγίους της Εκκλησίας μας. Αξιώθηκε από το Θεό όχι μόνο να δει σ’ αυτή τη ζωή το Χριστό αλλά και να τον σηκώσει στους ώμους του. Εξαιτίας της μεγάλης αυτής τιμής, ονομάστηκε Χριστόφορος.

Γεννήθηκε γύρω στο 200 μ.Χ. και μαρτύρησε για την αγάπη του Χριστού επί της βασιλείας του ασεβή αυτοκράτορα Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.).

Το πρώτο του όνομα ήταν Ρέπροβος, που σημαίνει σκυλομούρης, δηλαδή ασχημομούρης. Πήρε αυτό το όνομα επειδή στην όψη ήταν πάρα πολύ άσχημος. Είχε τόσο άγρια χαρακτηριστικά, που όταν τον έβλεπες σου έσπερνε φόβο και τρόμο στην καρδιά. Ήταν πολύ ψηλός, σωστός γίγαντας και πάρα πολύ δυνατός.

Η καταγωγή του ήταν από μια βάρβαρη φυλή ανθρωποφάγων που ζούσαν στα μέρη της Ανατολής και της Ασίας. Αλίμονο αν έπεφτες στα χέρια τους. Πρώτα σε σκότωναν και μετά με πολύ χαρά σε έκοβαν κομμάτια και με πολλή ευχαρίστηση σε έτρωγαν. Επικρατούσε ανάμεσα τους ο νόμος της ζούγκλας και του ισχυρού. Ο πιο βάρβαρος και ο πιο δυνατός ήταν και ο αρχηγός.

Βέβαια η φυλή του δεν ήταν η μοναδική στον κόσμο που ζούσε με τέτοιο άγριο και πρωτόγονο τρόπο. Τέτοιες άγριες και βάρβαρες φυλές υπήρχαν τότε πολλές παντού.

Κυριακή 8 Μαΐου 2016

27. Ο ΘΕΟΣ - Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΑΝΑ!

Ο ΘΕΟΣ - Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΑΝΑ!

(ΚΗΡΥΓΜΑ Π. ΕΛΠΙΔΙΟΥ ΒΑΓΙΑΝΑΚΗ ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ - 2012)

 
Οι άνθρωποι, αναγνωρίζοντας το μεγαλύτερο δώρο, που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο, σήμερα επέλεξαν αυτήν την ημέρα, για να γιορτάζεται μια μοναδική ύπαρξη. Ποια είναι αυτή; Ποια γιορτάζει σήμερα; Σήμερα γιορτάζει η μάνα! Πολύ λίγο θα μπορούσαμε να καταλάβουμε, τι σημαίνει αυτή η γιορτή, γιατί πολύ λίγοι μπορούμε να αναγνωρίσουμε, αυτό το μεγάλο δώρο που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο, να έχει μάνα. Να είσαι μάνα!

Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ! + Αγ. Λάζαρος - Αγ. Μάρθα - Αγ. Μαρία


ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

Όλοι εξεπλάγησαν εκείνη την ημέρα, όταν είδαν τον Χριστό μπροστά στον τάφο του Λαζάρου να κλαίει τόσο πολύ συγκινημένος και όλος ο κόσμος είπε: «Καλά, τόσο πολύ τον αγαπάει; Ήταν βέβαια ο αγαπημένος του φίλος».Ο ίδιος λέει στους μαθητές Του: «Ο φίλος μας κοιμάται». Φίλοι του Χριστού ήταν η Μάρθα, η Μαρία και ο Λάζαρος.

-Τι σημαίνει φίλος αλήθεια;
Πρέπει να το μάθουμε, γιατί και ο ίδιος ο Χριστός έτσι μας αποκαλεί: «Υμείς φίλοι μου έστε» (Ιωάννου ιε΄ 14)

-Τι σημαίνει φίλος; 
Το ρήμα «φιλώ» στα αρχαία, σημαίνει αγαπώ. 

-Φίλος λοιπόν, τι σημαίνει; 
-Ο αγαπημένος. Αγαπημένος είναι αυτός που έχει διαλεχτεί, ο διαλεγμένος. Γι’ αυτό και εμείς τους φίλους μας τους επιλέγουμε και σαν φίλους τους αγαπάμε. Το να είσαι φίλος με κάποιον είναι μεγαλείο. Είναι ομορφιά της ζωής. Είναι δώρο Θεού.

Ο Ιησούς αγαπούσε πολύ την Μάρθα, την Μαρία και το Λάζαρο. 
Ήταν οι φίλοι Του!!!

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ (Αρχιμανδρίτου Ελπιδίου Βαγιανάκη)

Αρχιμανδρίτου, Ελπιδίου Βαγιανάκη

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ 

Καμιά αγάπη στον κόσμο αυτό, δεν μπορεί να συγκριθεί με την αγάπη των γονιών. Η θερμότητά αυτής της αγάπης είναι πιο ζεστή κι απ’ την φωτιά, ραγίζει και την πιο σκληρή καρδιά! Στη θύμηση της, τα ξενιτεμένα παιδιά δακρύζουν και στην έκφρασή της, ζει κανείς ένα μικρό παράδεισο!

Αυτά σκέπτεται κι ένα νέο παιδί, που έφυγε κάποτε μακριά απ’ τους γονείς του!

Είχε πάρει την περιουσία του με το έτσι θέλω απ’ τον πατέρα του κι έφυγε μακριά από το ευτυχισμένο περιβάλλον της οικογένειάς του, διαλέγοντας άστοχα τη δυστυχία του.

Στα ξένα, έφαγε όλη τη περιουσία του, σε ασωτίες με άσεμνες γυναίκες και στα νυχτερινά κέντρα όπου ξενυχτούσε και διασκέδαζε με παλιοπαρέες. Γρήγορα, έμεινε πάμπτωχος, χωρίς λεφτά, χωρίς φίλους! Όλοι τον εγκατέλειψαν! Πάμπτωχος στα υλικά και στα πνευματικά!

ΕΚΤΥΠΩΣΗ