21. Το θείο Βρέφος της Βηθλεέμ
Ποτέ κανένας δεν αμφέβαλε ότι η παρουσία ενός μικρού
βρέφους είναι μια από τις πιο δυνατές χαρές της γης, που φέρνουν μεγάλη
ευτυχία. Στη θέα του αθώου βρέφους και στο αγγελικό χαμόγελο του, ακόμα και οι
σκληροί στο χαραχτήρα άνθρωποι λυγίζουν και η καρδιά τους γαληνεύει.
Ένα βρέφος δεν διακρίνει καλούς και κακούς. Σε όλους
χαμογελά αθώα και ειλικρινά. Σε όλους απλώνει τα χεράκια του για να γευτεί την
αγάπη και την αγκαλιά τους.
Κανένας μα κανένας άνθρωπος δεν φοβάται ποτέ ένα αθώο
βρέφος. Τα βρέφη ποτέ δεν κάνουν κακό σε κανένα. Το μόνο που ίσως άθελα τους
μπορούν να προκαλέσουν, είναι η αίσθηση της μεγάλης διαφοράς που υπάρχει
ανάμεσα στην αθωότητα που αυτά έχουν και στην πονηριά που όλοι οι μεγάλοι
διαθέτουν. Γι’ αυτό και όταν τα κοιτάς, αναπολείς το χαμένο μεγαλείο της
αθωότητας, που κάποτε και συ είχες. Αλήθεια, πόσες φορές ευχηθήκαμε να ήμασταν
και εμείς αθώοι σαν κι αυτά!
Κάποτε έτσι ήταν ο άνθρωπος μέσα στον Παράδεισο. Ο Αδάμ και
η Εύα ήταν σαν τα μωρά, αθώοι, αγνοί και άγιοι. Όλα αυτά, όμως, τα έχασαν από
τότε που μπήκε στη ζωή τους η αμαρτία. Χάθηκε η γαλήνη από τις καρδιές τους και
η ειρήνη του Θεού από τις ψυχές τους. Πόνος, θλίψη, στεναχώρια και μύρια κακά
έκαναν την εμφάνιση τους.
Για πολλά, αναρίθμητα χρόνια, βάδιζε ο άνθρωπος μόνος του
τους σκοτεινούς δρόμους της αμαρτίας, αναπολώντας την χαμένη δόξα της ανθρωπιάς
του.
Ποιός θα μπορούσε να αλλάξει τον πονηρό αυτό κόσμο;
αναρωτιόντουσαν ανά τους αιώνες οι διάφοροι σοφοί και φιλόσοφοι. Ποιός
φιλόσοφος ή καταχτητής θα κατόρθωνε να επιδράσει τόσο αποτελεσματικά πάνω σε
τούτο τον καταστρεμμένο κόσμο; Ένα κόσμο που είχε χάσει κάθε ίχνος ηθικής και
δεν σεβόταν τίποτα!
Την απάντηση έδωσε ο Θεός, στέλνοντας το δικό Του Γιο, για
να αλλάξει τον κόσμο όλο. Να γεννηθεί σαν Βρέφος από μια ασήμαντη για τον κόσμο
κόρη, αλλά πολύ σημαντική για τον ουρανό. Την απόλυτα αγνή και αθώα, παρθένο
Μαριάμ, που θα γινόταν το πρότυπο ηθικής σε όλους τους ανθρώπους.
Το μικρό αυτό κορίτσι είχε πάνω της όλα τα χαρίσματα, που
είχε δώσει ο Θεός ως πολύτιμα δώρα στην πρώτη ανθρώπινη ύπαρξη όταν την
δημιούργησε. Τα χαρίσματα της αγνότητας, της αθωότητας, της απλότητας, της
ταπείνωσης, της απόλυτης υπακοής και εμπιστοσύνης στον Δημιουργό Θεό και τόσα
άλλα. Χαρίσματα, όμως, που ο πρώτος άνθρωπος έχασε την ημέρα εκείνη που φάνηκε
ανάξιος της εμπιστοσύνης του Δημιουργού Θεού του. Την ζοφερή εκείνη μέρα που
είχε δώσει εμπιστοσύνη στα λόγια του διαβόλου και αμφισβήτησε την αγάπη του
Πλαστουργού του.
Από τότε και έπειτα, έξω πια από τον Παράδεισο, ο άνθρωπος
δεν μπόρεσε ποτέ να αποκαταστήσει την πρώτη αθωότητα και αγιότητα της ψυχής
του. Όλοι οι άνθρωποι γεννιόντουσαν και πέθαιναν με τις κηλίδες των αμαρτιών
έντονα ζωγραφισμένες πάνω στη ψυχή τους.
Έτσι κυλούσαν τα χρόνια, ατέλειωτους αιώνες, μέχρι που
εμφανίστηκε μια απλή και ταπεινή κόρη, που ονομαζόταν Μαριάμ και ήταν
στολισμένη με όλα εκείνα τα χαρίσματα που είχε ο πρώτος άνθρωπος πριν
αμαρτήσει.
Η καθαρή από την αμαρτία ζωή της έλαμπε από την απλότητα,
την αθωότητα και την απόλυτη υπακοή και εμπιστοσύνη που είχε στο Θεό Πατέρα
της.
Η μεγάλη ταπείνωση και η αφοσίωση της στον Θεό, έκανε ακόμα
και τους αγίους αγγέλους να την θαυμάζουν.
Αυτήν διάλεξε ο Θεός για να γίνει η αρχή της σωτηρίας όλου
του κόσμου και σ’ αυτήν εμπιστεύτηκε τον μονογενή Υιό Του. Με τη δύναμη του
αγίου Πνεύματος κυοφόρησε στα σπλάχνα της τον ίδιο το Θεό και έγινε ο πρώτος
άνθρωπος που χώρεσε μέσα στη μήτρα της Αυτόν που δεν τον χωρά όλη η Δημιουργία.
Το θαύμα των θαυμάτων ξεκίνησε! Από τα σπλάχνα της υπέροχης
αυτής μικρής κοπέλας γεννήθηκε η απόλυτη χαρά και ευτυχία. Γεννήθηκε το μικρό
Βρέφος που θα άλλαζε με την δύναμη της αγάπης και της ευσπλαχνίας Του όλο τον
κόσμο.
Ο Υιός του Θεού έγινε Υιός του ανθρώπου. Πιο μεγάλο
θαύμα απ’ αυτό ούτε υπήρξε ούτε θα υπάρξει.
Και ενώ θα νόμιζε κανείς ότι το θαύμα αυτό έγινε μόνο μια
φορά, με κύριο πρόσωπο την πάναγνη κόρη Μαριάμ, εν τούτοις ο Θεός συνεχίζει και
σήμερα το θαύμα με άλλη μορφή τώρα. Ο απρόσιτος Θεός γίνεται μικρό Βρέφος, για
να χωρέσει σε όποια μητρική και πατρική αγκαλιά θα ήθελε να τον αγαπήσει σαν δικό
της θείο Βρέφος. Οι πρώτοι που έζησαν τη συνέχεια του θαύματος ήταν οι απλοϊκοί
τσοπάνηδες.
Όταν ο άγγελος παρουσιάστηκε στους βοσκούς αυτούς και τους
ανήγγειλε τη χαρμόσυνη είδηση, ότι δηλαδή γεννήθηκε ο Σωτήρας όλου κόσμου και
τους είπε που θα πάνε για να τον δουν, αυτοί πίστεψαν με απλότητα και πήγαν
αμέσως στη σπηλιά με τον νεογέννητο Χριστό. Γαλήνη και θεϊκή ευφροσύνη
πλημμύρισε τις καρδιές τους και αφού γονάτισαν, προσκύνησαν το Θείο Βρέφος.
Ήταν λοιπόν όλα όσα τους είπε ο άγγελος αληθινά! Γεννήθηκε ο Σωτήρας του
Ισραήλ, ο αναμενόμενος Μεσσίας και αυτοί, ήταν οι πρώτοι που αξιώθηκαν να τον
προσκυνήσουν. Παρόλη την αναξιότητά τους, ζήτησαν από την μητέρα να σηκώσουν
έστω και για λίγο το αγγελικό Βρέφος και εκείνη δεν αρνήθηκε σε κανέναν αυτή τη
χαρά.
Αν το πρώτο θαύμα ήταν να γεννηθεί από μια παρθένο ο Υιός
του Θεού και να γίνει ο Θεός άνθρωπος, σίγουρα
το δεύτερο μεγάλο θαύμα είναι να μπορεί ο οποιοσδήποτε άνθρωπος, ακόμα
και ο πιο αμαρτωλός, να αγκαλιάζει με πολύ πατρική και μητρική αγάπη το θείο
Βρέφος. Να μπορεί να αγαπήσει, όπως ο γέροντας Ιωσήφ και η παρθένος Μαριάμ, τον
Υιό του Θεού σαν δικό του παιδί και να το γεμίσει με τα χάδια και τα φιλιά της
αγάπης του. Να μπορεί να Το κοιτάξει χωρίς φόβο, παρ’ όλη την αναξιότητα του,
και να του πει: «Από σήμερα γλυκό μου μωρό θα προσπαθήσω να γίνω για σένα η πιο
γλυκιά μητρική και πατρική καρδιά, που θα σε αγαπώ και θα σε λατρεύω με όλη τη
δύναμη της ψυχής μου. Συγχώρεσε με γλυκό μου Μωράκι για τα πολλά λάθη και τις
αμαρτίες που έχω κάνει και βοήθησε με, με τη θεϊκή σου δύναμη να αλλάξω και να
γίνω όπως Εσύ θέλεις. Από την αθωότητα Σου, δώσε μου αθωότητα. Από την απλότητα
Σου, δώσε μου απλότητα. Από την ευσπλαχνία Σου, δώσε μου ευσπλαχνική καρδιά για
να αγαπώ όλο τον κόσμο και να μην κρίνω κανέναν άνθρωπο. Η μωρουδίστικη ανάσα
Σου ας ζεσταίνει την ύπαρξη μου και η παρουσία Σου στη ζωή μου ας με βοηθήσει
να γίνω και εγώ ένα μικρό παιδί στα χέρια του ουράνιου Θεού Πατέρα μας».
Αλήθεια, ποιός είναι εκείνος που θα μπορούσε να κρατήσει
στα χέρια και στην αγκαλιά του το γλυκό Βρέφος της Βηθλεέμ, όπως οι απλοί
βοσκοί και τα μικρά τσοπανόπουλα και δεν
θα είχε την διάθεση να γίνει ένας καινούριος άνθρωπος; Ένας άνθρωπος γεμάτος
αγάπη, και ευσπλαχνία στην καρδιά και πνευματική ευγένεια στους τρόπους;
Όλα αυτά μπορούν να γίνουν πραγματικότητα, γιατί το θείο
Βρέφος της Βηθλεέμ κανέναν δεν αποστρέφεται και κανέναν δεν απορρίπτει.
Απεναντίας, ο Υιός του Θεού, που ήρθε να γεννηθεί σαν άνθρω-πος, θέλει όλοι οι
άνθρωποι να έρθουν κοντά Του και να σωθούν. Η μεγαλύτερη χαρά Του είναι να
κλειστεί με πολύ παιδική αγάπη και λατρεία μέσα σε πολλές πατρικές και μητρικές
αγκαλιές και να αγαπηθεί από όλους, όχι μόνο σαν Θεός που είναι αλλά και σαν
άνθρωπος αληθινός που έγινε. Να αγαπηθεί και να λατρευτεί από όλους τους
ανθρώπους σαν Θεάνθρωπος που είναι. Όχι μόνο σαν Θεός ή μόνο σαν άνθρωπος, αλλά
σαν Θεάνθρωπος.
Θέλει να τον αφήσουμε, σαν Θεός να μας οδηγήσει στα
μονοπάτια της απόλυτης ευτυχίας μέσα από το νόμο της αγάπης, όπως τον δίδαξε
μέσα από το άγιο Ευαγγέλιο Του, αλλά ταυτόχρονα,
σαν μικρό Βρέφος της Βηθλεέμ θέλει να τον αφήσουμε να γευτεί την υπέρτατη χαρά και ευτυχία της μητρικής
και πατρικής αγάπης που δίνουμε εμείς οι άνθρωποι στα παιδιά μας.
Αν θελήσουμε σαν
μεγάλοι να καταλάβουμε το μυστήριο τούτο, θα δυσκολευτούμε πολύ. Αν, όμως, το
προσεγγίσουμε με την απλοϊκή πίστη των παιδιών, τότε θα γίνει πραγματικότητα
και θα αξιωθούμε της μεγάλης τιμής να μοιάσουμε στην αγία Μητέρα Του Μαριάμ και
τον άγιο γέροντα Ιωσήφ. Μόνο παιδική πίστη και εμπιστοσύνη χρειάζεται να έχουμε,
για να μπορέσει η θεία Χάρις του αγίου Πνεύματος να επιτελέσει το θαύμα αυτό
στις ταπεινές και αμαρτωλές ψυχές μας. Να κάνει, δηλαδή, το άγιο Πνεύμα αυτό
που έκανε και πάνω στις απλές ψυχές των ταπεινών τσοπάνηδων, που με την
απλότητα των παιδιών δέχτηκαν και πίστεψαν τα λόγια των αγγέλων.
Ο Θεός πάντα αποκαλύπτεται στα μικρά παιδιά και αυτό μας
ζητά να γίνουμε και εμείς τώρα.
Μας ζητά σαν μικρά, απλά παιδιά στο νου, την καρδιά και την
ψυχή, να ανοίξουμε την μητρική και πατρική καρδιά μας και να αφήσουμε το Άγιο
Πνεύμα να μας αναγεννήσει και να μας κάνει αγγέλους. Αγγέλους που θα
αποτελέσουμε τον αγγελικό στρατό του Βρέφους Ιησού που θα κλιθεί να
αντιμετωπίσει μια μέρα τον Αντίχριστο, ο οποίος θα θελήσει να πληγώσει για
δεύτερη φορά τον βασιλιά μας Ιησού.
Θα δεχτούμε το κάλεσμα του Θεού; Θα αφήσουμε σήμερα να
γεννηθεί το ταπεινό Βρέφος στην καρδιά μας και σαν την γλυκιά και στοργική
μητέρα του Μαριάμ να το αγαπήσουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας;
Όσοι με πίστη θα το θελήσουμε, να είστε σίγουροι ότι θα
γίνει πραγματικότητα.
